معنی زاده دهن - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(تَ پَ رُ تَ)

متولد شدن. بوجود آمدن. رجوع به زاده و زادن شود

(گَ دَ/ دِ دَ هََ)

گنده دهان: و لشکر این علویان دانی که باشند کفشگران درغایش و دباغان آوه و... گنده دهنان ورامین... (کتاب النقض ص 474)

(بَ دَ / دِ)

می دهنده. شراب دهنده. می گسار. ساقی:
پرستندۀ باده راپیش خواند
بچربی فراوان سخنها براند
بدو گفت کامشب توئی باده ده
بطائر همه بادۀ ساده ده.
فردوسی

کسی که دهانش بوی بد دهد گنده دم: ز نخ چو پشت پلنگ و نغوله چون دم سگ چو شیر گنده دهان سهمناک چون کفتار. (سوزنی)

متولد شده

اکهی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما